συνέντευξη στο περιοδικό ΗΧΟΣ & HiFi, Σεπτέμβριος 1990
 |
Ο Παύλος Σιδηρόπουλος ξεκίνησε το 1970 στο φολκλορικό ντουέτο «Δάµων και Φιντίας» µε τον Παντελή Δεληγιάννη, τραγουδώντας μπαλάντες των Dylan, Stones, καθώς και κάποια δικά τους τραγούδια. Τον επόμενο χρόνο, ηχογραφεί στη «Λύρα» τον πρώτο του δίσκο. Από το ‘72 ως και το ‘74, μαζί µε το Νίκο Τσιλογιάννη (τύµπανα) και το Βασίλη Δάλλα (µπάσο) συγκροτούν τα «Μπουρµπούλια» και γίνονται ευρύτερα γνωστοί τραγουδώντας στο «Rodeo», «Κύτταρο» και στη Θεσσαλονίκη. Μια δισκογραφική τους απόπειρα ατυχεί γιατί εν µέσω χούντας θεωρούνται από επικίνδυνοι ως απόβλητοι (χαρακτηριστικά λογοκρίνονται ολοσχερώς από τη μοναδική μουσική τηλεοπτική εκπομπή της εποχής: «Δισκοθήκη για νέους», του περιβόητου Νίκου Μαστοράκη).
Το 1974 ο Σιδηρόπουλος μέσα στο γενικότερο μαρασμό του ελληνικού ροκ συνεργάζεται για µια δεκαετία µε το Γιάννη Μαρκόπουλο.
Τα επόμενα δύο χρόνια δημιουργεί τη «Σπυριδούλα» και ηχογραφεί τον πρώτο του µεγάλο δίσκο το «Φλου».
Το ’79 συγκροτεί το σχήμα «Εταιρία Καλλιτεχνών» τραγουδώντας κατά βάση ρυθμικά µπλουζ της δεκαετίας του ‘70. Το 1982 µε τους «Απροσάρµοστους» ηχογραφεί το «Εν λευκώ» και το ‘84 το "Zorba the freak". Το ‘89 εμφανίζεται στο «Μετρό» όπου ηχογραφεί ζωντανά το «Χωρίς Μακιγιάζ».
Ο δισέγγονος του Ζορµπά, ένας από τους πρώτους σκαπανείς του ΡΟΚ στον τόπο µας, ο Παύλος Σιδηρόπουλος μιλάει χωρίς μεγαλοστομίες ή σεµνοτυφίες για το ροκ - ελληνικό και ξένο - για τη ζοφερή του περιπέτεια µε τα ναρκωτικά, για το στιχουργικό εργαστήρι του, για τον υπό έκδοση δίσκο του.
Μισέλ Φάις |